Home Sweet Home
Blijf op de hoogte en volg Linda
03 April 2013 | Nederland, Alkmaar
Lieve allemaal,
De rust is weer voorbij want Lin is weer thuis. En aangezien ik net al van de terugkomst alweer een alinea vol heb geschreven heb ik deze in kader van chronologische volgorde maar even naar het einde verschoven en zal ik maar gewoon weer beginnen waar ik bij mijn vorige verslag gebleven was!
En dat was nog in Sydney, waar ik nog een aantal dagen heb gezeten om een paar souvenirtjes in te slaan, en voor de laatste keer een Starbucks, in de zon, in Hyde park te drinken. En al liggende in de zon, genietende van wat er om me heen gebeurde begint dan wel het besef dat ik hier 5 maanden geleden aankwam, wat een unieke ervaring ik heb meegemaakt, en hoe gek is het om hier weg te gaan. Niet wetende of je op dit mooie stukje aarde ooit zal terugkomen. Maar aan alles komt een einde, deze ervaring Down Under is onvergetelijk, en zal niemand mij ooit nog afpakken! Op naar Bangkok!
En via Taipei ben ik daar 13 uur later aangekomen. Zonder problemen vind ik de lodge waar ik 5 dagen zal verblijven. Opmerkelijk, want wat ik al van anderen hoorden is dat taxi-chauffeurs ja knikken als je zegt waar je heen moet, en vervolgens rondjes door de stad rijden omdat ze niet weten waar de locatie echt is. Beginnersgeluk denk ik.
Ik heb de rest van de middag besteed aan de kaart van Bangkok te bestuderen, informatie te lezen en een plan te maken wat ik allemaal wil zien. Ook heb ik de beroemde Kho San road bezocht, en gelijk ervaar ik de drukte en chaos van Bangkok. Maar het is gezellig en niet vervelend! Ik zoek ook gelijk een massagesalon, aangezien je in Thailand moet doen vanwege de prijzen. Ik ga voor de Thai Massage, en aangezien ik al angstaanjagende verhalen heb gehoord over de Thaise massage, zeg ik er maar zachtjes bij dat ze het 'gentle' moeten doen. Angstaanjagend ja, aangezien ik van een ervaringsdeskundige over de Thaise massage hoorde:
'Letterlijk iemand over je heen laten lopen. Iemand die haar hielen bij elke wervel even in je rug plant en dan even hupst, op naar de volgende wervel. Vervolgens haar ellebogen in de schouder en nek zet en met haar volle gewicht op leunt. 3 kwartier lang. En dan een lekkere hoofdmassage toe. Ze heeft met geweld al mijn rimpels naar achteren getrokken en vervolgens geprobeerd ze in mijn hoofd weg te timmeren.'
Dan vraag je je ten eerste af waarom ik na dit verhaal uberhaupt nog een Thaise massage aandurf, en waarschijnlijk snap je nu ook wel waarom ik een 'gentle' massage wilde. En wat heb ik genoten, ondanks dat mijn lichaam zich af en toe in rare bochten moest wringen! Na een heerlijke thaise maaltijd, waarvan ik de ongetwijfeld overheerlijke aroma's niet kon ruiken door mijn verstopte geurzintuigen, ben ik teruggegaan naar mijn slaapplaats om vervolgens nog een paar uurtjes te vechten tegen de slaap.
Na een heerlijke nacht ben ik met frisse moed Bangkok weer ingedoken. Op naar de Grand Palace en Wat Pho! Twee must-do's in Bangkok. En wat een pracht en praal, fantastisch mooi! De massale tempels met de minuscule details en glimmertjes, en dan de binnenkant met stuk voor stuk buddha's waar je stil van wordt. Je weet uiteindelijk niet meer waar je kijken moet, wat je al gezien hebt, en of het nog mooier kan. Uren rondgelopen, je raakt niet uitgekeken. Wat heerlijk dat ik hier mijn reis mee af mag sluiten! Op de terugweg ben ik weer langs mijn vertrouwde massagesalon gelopen, aangezien ze tijdens de Thaise massage ook lief voor me waren geweest durfde ik de gevreesde voetmassage ook aan. Gevreesd, ja. Geciteerd van ervaringsdeskundige:
' Dat mens had keiharde vingers en dan nog greep ze soms een soort van pen waarmee ze me nog erger kon pijnigen. En dan als het pijn deed betekende dat ze het goeie plekje te pakken had. Nog ff harder duwen dus...'
Wat een geruststellende woorden. Maar gelukkig, ik heb me niet laten afschrikken en heb ook nu een heerlijke massage gehad!
De volgende dag ging ik de Co van Kessel fietstour doen. Door de ervaringsdeskundigen beschreven als een must do en een onwijs gave ervaring. En wat was het leuk! Op de mountainbike door smalle steegjes, bijna dwars door keukens en huizen, over de rivier, langs huisjes die door de kinderen van het timmerdorp waarschijnlijk nog beter in elkaar getimmerd zouden zijn, door het groene akkerland en langs nog meer tempels. 5 uur lang vermaak, met een grote glimlach genoten van deze fantastische manier van Bangkok ontdekken. Maar je begrijpt ook wel dat na 5 maanden, een 5 uur durende fietstocht niet bevorderlijk is voor het gevoel van mijn achterwerk. De zadelpijn doemde gelijk op. En is de rest van mijn verblijf in Bangkok mij blijven achtervolgen. Ach...ik ga weer naar Nederland Fietsland, dus zal wel weer moeten wennen aan het zadel!
De rest van mijn tijd in Bangkok heb ik volgemaakt met het bezoeken van nog meer tempels, en het bezoeken van de beroemde weekendmarket. Op de laatste dag, na het inkopen van nog een paar goedkope souvenirtjes, en een manicure en pedicure, liep ik terug naar de lodge. Onderweg hoor ik sirenes aankomen. Komt er om de hoek toch een brandweerwagentje die zo uit een aflevering van Buurman en Buurman komt wegrijden! Als toppunt zie ik aan de achterkant 2 jongemannen in vrijetijdskleding er bovenuit steken. Wat een kneuterigheid! Moeten ze daarmee een brandje blussen? Heb stiekem wel even zitten grinniken in mezelf! Even later komt er een ambulance met sirene aanrijden, ja kan gebeuren dat er een gewonde valt. Maar daarna volgt er nog een sirene! Dit was een rode vuilniswagen met sirenes op het dak! In Bangkok hebben ze waarschijnlijk haast met het puinruimen na een woningbrand ;-).
En toen was het zover! Op naar het vliegveld, op naar een 13-urende vlucht richting koud Nederland. En wat is het achteraf snel gegaan. Drie keer knipperen, en 5 maanden zijn voorbij. En na 5 maanden staat de globetrotter ook weer in de douane rij en bagageband op Schiphol. Hopende dat met al die spookverhalen rond Thailand, men mijn backpack met rust hebben gelaten. Douane overleefd, op de naar de bagageband. Deze keer was het glas wel doorzichtig (bij mijn vorige reis was er matglas) en zag ik de fam weer! Maar goed, al wachtende op de bagage, kon er middels het grandioze systeem, gebeld worden van de ene kant van het glas naar de andere kant van het glas.. Terwijl ik die heuse telefoon oppakte, tegen mijn oor aandrukte, mijn moeder recht in de ogen aankeek. Kreeg ik van haar de nu al legendarische woorden te horen: 'Oh, wat fijn om je te horen!!'. Tsja...ik had haar net een week geleden gesproken, dus ik ben maar achter de telefoonpaal gedoken, want aan m'n stem had ze dus genoeg ;-). Nou, jullie kunnen wel begrijpen dat dat wel een hilarisch moment opleverde! Arme mam... haha! En sorry mam, dat ik natuurlijk weer vertel, maar dit moment moet vereeuwigd worden in dit boek! Vorige keer zorgde Joris Linssen voor een onvergetelijke thuiskomst, nu heb jij ervoor gezorgd, dank!
En nu ben ik alweer ruim een week thuis. Een week van gewenning, want wat is het nog koud! Daar had ik toch even niet op gerekend toen ik mijn datum van mijn terugticket uitkoos (in de lente.... iets warmer dan de winter dus....). Maar het is fijn om weer terug te zijn, om iedereen weer te zien en te spreken. Je eigen bed, je eigen douche, weer een vollere garderobe etcetera etcetera. Ik mag dan wel een fantastische ervaring rijker zijn, maar ik hou toch wel van dit kleine landje! Voorlopig blijf ik hier nog wel even ;-).
Bedankt voor alle reacties die ik altijd met heel veel plezier heb gelezen! Het doet je goed als je weet dat men aan je denkt tijdens je reis, hoe klein die reactie ook is, of welk teken van leven iemand ook geeft. Je leert die kleine dingen te waarderen! En het leert je nog meer je dierbare familie en vriendschappen te waarderen!
Heel veel liefs!!!!
De rust is weer voorbij want Lin is weer thuis. En aangezien ik net al van de terugkomst alweer een alinea vol heb geschreven heb ik deze in kader van chronologische volgorde maar even naar het einde verschoven en zal ik maar gewoon weer beginnen waar ik bij mijn vorige verslag gebleven was!
En dat was nog in Sydney, waar ik nog een aantal dagen heb gezeten om een paar souvenirtjes in te slaan, en voor de laatste keer een Starbucks, in de zon, in Hyde park te drinken. En al liggende in de zon, genietende van wat er om me heen gebeurde begint dan wel het besef dat ik hier 5 maanden geleden aankwam, wat een unieke ervaring ik heb meegemaakt, en hoe gek is het om hier weg te gaan. Niet wetende of je op dit mooie stukje aarde ooit zal terugkomen. Maar aan alles komt een einde, deze ervaring Down Under is onvergetelijk, en zal niemand mij ooit nog afpakken! Op naar Bangkok!
En via Taipei ben ik daar 13 uur later aangekomen. Zonder problemen vind ik de lodge waar ik 5 dagen zal verblijven. Opmerkelijk, want wat ik al van anderen hoorden is dat taxi-chauffeurs ja knikken als je zegt waar je heen moet, en vervolgens rondjes door de stad rijden omdat ze niet weten waar de locatie echt is. Beginnersgeluk denk ik.
Ik heb de rest van de middag besteed aan de kaart van Bangkok te bestuderen, informatie te lezen en een plan te maken wat ik allemaal wil zien. Ook heb ik de beroemde Kho San road bezocht, en gelijk ervaar ik de drukte en chaos van Bangkok. Maar het is gezellig en niet vervelend! Ik zoek ook gelijk een massagesalon, aangezien je in Thailand moet doen vanwege de prijzen. Ik ga voor de Thai Massage, en aangezien ik al angstaanjagende verhalen heb gehoord over de Thaise massage, zeg ik er maar zachtjes bij dat ze het 'gentle' moeten doen. Angstaanjagend ja, aangezien ik van een ervaringsdeskundige over de Thaise massage hoorde:
'Letterlijk iemand over je heen laten lopen. Iemand die haar hielen bij elke wervel even in je rug plant en dan even hupst, op naar de volgende wervel. Vervolgens haar ellebogen in de schouder en nek zet en met haar volle gewicht op leunt. 3 kwartier lang. En dan een lekkere hoofdmassage toe. Ze heeft met geweld al mijn rimpels naar achteren getrokken en vervolgens geprobeerd ze in mijn hoofd weg te timmeren.'
Dan vraag je je ten eerste af waarom ik na dit verhaal uberhaupt nog een Thaise massage aandurf, en waarschijnlijk snap je nu ook wel waarom ik een 'gentle' massage wilde. En wat heb ik genoten, ondanks dat mijn lichaam zich af en toe in rare bochten moest wringen! Na een heerlijke thaise maaltijd, waarvan ik de ongetwijfeld overheerlijke aroma's niet kon ruiken door mijn verstopte geurzintuigen, ben ik teruggegaan naar mijn slaapplaats om vervolgens nog een paar uurtjes te vechten tegen de slaap.
Na een heerlijke nacht ben ik met frisse moed Bangkok weer ingedoken. Op naar de Grand Palace en Wat Pho! Twee must-do's in Bangkok. En wat een pracht en praal, fantastisch mooi! De massale tempels met de minuscule details en glimmertjes, en dan de binnenkant met stuk voor stuk buddha's waar je stil van wordt. Je weet uiteindelijk niet meer waar je kijken moet, wat je al gezien hebt, en of het nog mooier kan. Uren rondgelopen, je raakt niet uitgekeken. Wat heerlijk dat ik hier mijn reis mee af mag sluiten! Op de terugweg ben ik weer langs mijn vertrouwde massagesalon gelopen, aangezien ze tijdens de Thaise massage ook lief voor me waren geweest durfde ik de gevreesde voetmassage ook aan. Gevreesd, ja. Geciteerd van ervaringsdeskundige:
' Dat mens had keiharde vingers en dan nog greep ze soms een soort van pen waarmee ze me nog erger kon pijnigen. En dan als het pijn deed betekende dat ze het goeie plekje te pakken had. Nog ff harder duwen dus...'
Wat een geruststellende woorden. Maar gelukkig, ik heb me niet laten afschrikken en heb ook nu een heerlijke massage gehad!
De volgende dag ging ik de Co van Kessel fietstour doen. Door de ervaringsdeskundigen beschreven als een must do en een onwijs gave ervaring. En wat was het leuk! Op de mountainbike door smalle steegjes, bijna dwars door keukens en huizen, over de rivier, langs huisjes die door de kinderen van het timmerdorp waarschijnlijk nog beter in elkaar getimmerd zouden zijn, door het groene akkerland en langs nog meer tempels. 5 uur lang vermaak, met een grote glimlach genoten van deze fantastische manier van Bangkok ontdekken. Maar je begrijpt ook wel dat na 5 maanden, een 5 uur durende fietstocht niet bevorderlijk is voor het gevoel van mijn achterwerk. De zadelpijn doemde gelijk op. En is de rest van mijn verblijf in Bangkok mij blijven achtervolgen. Ach...ik ga weer naar Nederland Fietsland, dus zal wel weer moeten wennen aan het zadel!
De rest van mijn tijd in Bangkok heb ik volgemaakt met het bezoeken van nog meer tempels, en het bezoeken van de beroemde weekendmarket. Op de laatste dag, na het inkopen van nog een paar goedkope souvenirtjes, en een manicure en pedicure, liep ik terug naar de lodge. Onderweg hoor ik sirenes aankomen. Komt er om de hoek toch een brandweerwagentje die zo uit een aflevering van Buurman en Buurman komt wegrijden! Als toppunt zie ik aan de achterkant 2 jongemannen in vrijetijdskleding er bovenuit steken. Wat een kneuterigheid! Moeten ze daarmee een brandje blussen? Heb stiekem wel even zitten grinniken in mezelf! Even later komt er een ambulance met sirene aanrijden, ja kan gebeuren dat er een gewonde valt. Maar daarna volgt er nog een sirene! Dit was een rode vuilniswagen met sirenes op het dak! In Bangkok hebben ze waarschijnlijk haast met het puinruimen na een woningbrand ;-).
En toen was het zover! Op naar het vliegveld, op naar een 13-urende vlucht richting koud Nederland. En wat is het achteraf snel gegaan. Drie keer knipperen, en 5 maanden zijn voorbij. En na 5 maanden staat de globetrotter ook weer in de douane rij en bagageband op Schiphol. Hopende dat met al die spookverhalen rond Thailand, men mijn backpack met rust hebben gelaten. Douane overleefd, op de naar de bagageband. Deze keer was het glas wel doorzichtig (bij mijn vorige reis was er matglas) en zag ik de fam weer! Maar goed, al wachtende op de bagage, kon er middels het grandioze systeem, gebeld worden van de ene kant van het glas naar de andere kant van het glas.. Terwijl ik die heuse telefoon oppakte, tegen mijn oor aandrukte, mijn moeder recht in de ogen aankeek. Kreeg ik van haar de nu al legendarische woorden te horen: 'Oh, wat fijn om je te horen!!'. Tsja...ik had haar net een week geleden gesproken, dus ik ben maar achter de telefoonpaal gedoken, want aan m'n stem had ze dus genoeg ;-). Nou, jullie kunnen wel begrijpen dat dat wel een hilarisch moment opleverde! Arme mam... haha! En sorry mam, dat ik natuurlijk weer vertel, maar dit moment moet vereeuwigd worden in dit boek! Vorige keer zorgde Joris Linssen voor een onvergetelijke thuiskomst, nu heb jij ervoor gezorgd, dank!
En nu ben ik alweer ruim een week thuis. Een week van gewenning, want wat is het nog koud! Daar had ik toch even niet op gerekend toen ik mijn datum van mijn terugticket uitkoos (in de lente.... iets warmer dan de winter dus....). Maar het is fijn om weer terug te zijn, om iedereen weer te zien en te spreken. Je eigen bed, je eigen douche, weer een vollere garderobe etcetera etcetera. Ik mag dan wel een fantastische ervaring rijker zijn, maar ik hou toch wel van dit kleine landje! Voorlopig blijf ik hier nog wel even ;-).
Bedankt voor alle reacties die ik altijd met heel veel plezier heb gelezen! Het doet je goed als je weet dat men aan je denkt tijdens je reis, hoe klein die reactie ook is, of welk teken van leven iemand ook geeft. Je leert die kleine dingen te waarderen! En het leert je nog meer je dierbare familie en vriendschappen te waarderen!
Heel veel liefs!!!!
-
03 April 2013 - 22:19
Jettie:
Oke, ik geef toe, het was niet één van mijn sterkste uitspraken. maar ik wil nog wel even voor het nageslacht vastleggen, dat ik ontzettend blij was om je in levende lijve te zien en nog geweldiger om je weer echt vast te houden voor een dikke knuffel.
Lin, dit stukkie is een waardige afsluiting van je dagboek. Leuk om weer te lezen en dit keer ook nog herkenbaar.
-
03 April 2013 - 22:51
Frans En Gerda:
Lieve Linda,
Je bent weer thuis in onze eigen koude kikkerlandje.
Gelukkig, want alles is goed gegaan: je kunt trots zijn op jezelf!
Het was toch een enorme onderneming en je hebt het fantastish gedaan.
Leuk dat je in Bankok ook zo genoten hebt.
We bedanken je voor al je prachtige verhalen!!!
We hebben je met super veel plezier gevolgd tijdens het maken van al je avonturen.
Veel liefs van ons en tot gauw!!! -
03 April 2013 - 22:53
Nien:
Een leuke afsluiter! Fijn om je weer thuis te hebben..alhoewel de definitie 'thuis' wat bijgesteld mag worden..ik snap het wel hoor dat je meteen het huis weer wilt ontvluchten, zoveel liefde ben je natuurlijk een beetje ontwend..
Xx, nog meer overwelmende liefde -
03 April 2013 - 23:49
Je Tantetje:
Lief nichtje, fijn dat je weer thuis bent na een prachtige week in Bangkok. Bij alle ervaringen van de afgelopen maanden een prachtige afsluiting !! Want Bangkok is een heel speciale belevenis. Ik ben er zelf ook geweest en de pracht en praal van de tempels staat op mijn netvlies gegrifd. En dan nu maar weer wennen en aanpassen in dit koude, maar ook "warme" kikkerlandje. Als een rijker mens ga je hier verder, een mens met zoveel extra bagage, waar je je hele leven verder profijt van zult hebben. Ik hoop je snel te zien en je een knuffel te kunnen geven. Dank voor je onderhoudende verhalen, dankzij die verhalen heb ik ook een klein beetje je reis meebeleefd. Liefs van je tantetje.
-
04 April 2013 - 08:58
Joke:
Hey Linda,
Wat heb ik genoten van je verhalen. Een ervaring voor 't leven. Fijn dat je weer thuis bent en weer mag genieten van alle drukte hier in Nederland. Ik zal je verhalen echt wel missen hier. Misschien kun je Stefanie zo ver krijgen dat zij verder gaat met haar verhalen hier? ;-)
Meisje, ik wens je heel veel geluk hier en een hele mooie toekomst. Wellicht hoor ik nog wel van jou via Stefanie.
Liefs, Joke -
04 April 2013 - 17:50
Mia:
WELKOM IN NEDERLAND!!!!!
Ik hoop dat je alweer een beetje bent geacclamatiseerd, want wát een overgang wat temperatuur betreft! Ik heb genoten van al je belevenissen, en ook van de manier waarop je het genoteerd hebt, ontzettend leuk. Wat heb je een geweldige periode om op terug te kijken. Smaakt naar meer? of vind je het voorlopig wel genoeg zo. Het zal nog best een tijdje duren voor je alle indrukken hebt verwerkt. Geniet nog maar lekker na van alles.
Mia -
05 April 2013 - 10:44
Stan:
Hai nichie,
wat een geweldig verhaal weer. Idd een waardige afsluiting! Ik ben superblij dat je weer veilig thuis bent en dat ik ook je stem al even heb mogen horen op 29 maart ;-) Toch neemt dat niet weg dat ik je avontuurlijke verhalen vol humor erg zal missen, want meid wat schrijf jij leuk! Daar moet je echt wat mee gaan doen hoor! Ik hoop gauw weer van je stem te mogen genieten ;-) dus moeten we snel een afspraak maken lijkt me! Of heeft het alledaagse Nederlandse leven je alweer opgeslokt? Nou lieverd, ik hoop je gauw weer te "horen"! Dus tot snel?!
Veel liefs en knuffels, love you in the blubber, Nadia (Stan)
ps: sorry Jettie, ik kon het niet laten ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
