De vijfde week

Lieve allemaal,

Alweer een week voorbij! Tijd voor een update! En nee, ik heb niet stilgezeten!

Donderdagavond ben ik met Jaspreet gaan eten met mensen en andere stagaires van Aiesec. Deze keer Indisch gegeten! En hoewel ik het thuis niet altijd even lekker vind, heb ik zitten smullen! Die is voor herhaling vatbaar! Daarna nog met de helft van de groep een bar opgezocht. Op donderdagavond is het overal in Maleisie ladies night, dat betekent dat iedere vrouw 2 drankjes gratis krijgt. Er is zelfs een bar waar je de hele avond gratis drank krijgt als je met een bloemenkrans of in bikini naar de bar komt. Ik zeg: niet echt winstgevend, maar ja... ze zullen het wel goed doordacht hebben!

Vrijdagavond heb ik een ticket geboekt voor een binnenlandse vlucht. Mijn reis gaat officieel 5 juni beginnen! En waar kan ik dat beter doen dan op een bounty eiland, genaamd Langkawi!

Zaterdag was een weer een feest-achtig-iets. Hope for children carnival. En dag voor kinderen uit verschillende 'homes'. We waren daar 10.30, wachten, wachten, wachten, lunch, wachten, wachten. Tegen de tijd (14.30) dat de eerste act begon, lag de helft van de zaal te slapen. En sommige acts (clowns, acrobraten) waren zo slecht, dat ze zelfs moesten zeggen: jullie mogen klappen nu! Rond 16:00 begon (waar het eigenlijk om draaide) de optredens van 120 kinderen van de 7 verschillende homes. Dat was echt ontzettend leuk om te zien! Er waren nummers uit 7 musicals, het was zo aandoenlijk om te zien! Sommige macho's die met overgave een vis speelden (the little mermaid).

Zondag had ik gepland naar Kuala Gandah te gaan (een olifanten opvang/trainingscentrum). Jaspreet had 3 keer beloofd mee te gaan als ze niet naar de tempel zou gaan in de morgen. Maar ja, puntje bij paaltje ging ze niet mee. (Dus als ik de illusie heb gewekt dat ik het zo gezellig heb met haar (lees: haar= lui en dramaqueen, wat ze over zichzelf zegt!) ...dan heb ik het verkeerd overgebracht. Want mijn irritatieniveau is momenteel op zo'n hoogte gekomen, dat ik heel erg blij ben dat ik bijna ga reizen..).
Maar goed, Kuala Gandah! Na ongeveer 3 uur reizen eindelijk daar aangekomen. Ik kreeg helaas een rode sticker, wat betekent dat ik niet mocht rijden op een olifant (er mogen max. 150 personen per dag). Je zou in eerste instantie denken dat het een toeristische attractie is, maar ze doen echt goed werk!
Ik ging eerst een film kijken over wat voor werk ze daar doen; het overbrengen van olifanten van een gebied dichtbij plantages, woongebieden (waar ze doodgeschoten worden), naar het nationaal park.
Daarna ging ik even een praatje maken met een medewerker daar, want Linda zou Linda niet zijn als ze in haar achterhoofd de rode sticker heeft ;). Aan het einde van het praatje had ik gewoon een gele sticker in m'n hand = rijden op een olifant! Tja...was het omdat ik aardig was of dat ik blond en alleen ben/was??

Nadat ik de olifanten pinda's had gegeven (weer een soort van stofzuigergevoel), op een inmens grote olifant gereden! Hoe gaaf was dat!!! Het voelde heel gek, ik weet niet of je ooit 2 vuisten om en om in je linker en rechterbil hebt gehad, maar zo voelt het dus.. En de huid voelt naar rubber, en aangezien olifanten zich niet scheren hebben ze allemaal haren van ong. 1 cm over hun gehele lichaam/lijf...
Daarna konden we het water in waar 2 baby olifantjes waren, hoe schattig!
Het was echt een ervaring om nooit te vergeten!!

Deze week zou ik alleen maandag en dinsdag nog op stage zijn, omdat ik al een trip had geboekt naar het nationaal park (oudste oerwoud), omdat in eerste instantie was gezegd dat deze week vrij zou zijn. Maar maandagochtend een sms gekregen dat we die dag toch vrij zouden zijn! Dus de hele dag lekker gerelaxed!

Vandaag was dus de laatste dag...vanochtend kwamen alleen de meiden, en 's middags zouden de jongens komen. Alleen ze besloten de jongens thuis te laten, dus we hebben de boel een beetje verbouwd en opgeruimd! Was hoognodig!
Vanavond hebben we met een hoop kids een soort van gegourmet, was echt reuzegezellig!! Op de terugweg werd het busje tegengehouden door 3 politiemannen (die hier redelijk corrupt zijn, en zichzelf heel wat vinden). Ik kreeg al Amerikaanse beelden voor me: Get out of the car! I said, get out of the car! Hands up! Maar nee, geen actie vandaag... Ze schenen een beetje in het busje met hun telefoons/zaklantaarns..En we moesten onze paspoorten laten zien..ach, als ze daar blij van worden..Zo vrolijk sta ik niet op de foto in mijn paspoort!

Voor de rest... ik ga woe-vrij naar het nationaal park, zaterdag ga ik nog met de kinderen mee naar het aquarium en dan zondag gaat mijn avontuur beginnen! Ik heb geen idee hoe en wat, dus misschien is er helemaal geen internetcafe in de buurt, maar dat merken jullie snel genoeg!

Veel liefs, Lin!

Ps. ik ga echt niet met een manderijntje van 1.60m thuiskomen!