De vierde week
Door: lindad
Blijf op de hoogte en volg Linda
25 Mei 2011 | Maleisië, Kuala Lumpur
Lieve allemaal,
Er is weer een week voorbij, tijd voor een nieuwe update. Nu ik dit schrijf, zit ik toch al zo goed als op de helft!
En dan kun je zeggen, wat gaat de tijd snel. Maar eigenlijk zeggen we dat altijd al! Jeetje weer een maand op, jeetje het is alweer zomer. Dus misschien is het gewoon tijd om te beseffen dat we teveel dingen in te weinig tijd willen doen, en dat daardoor de tijd voor ons gevoel zo snel gaat! Dus, hierij zeg ik: de tijd gaat normaal.
Vrijdagmiddag rond 17.00 zijn Jaspreet en ik op de bus gestapt richting Melaka. Er was dit weekend een heilig feest voor mensen met het sekh geloof. Dus kon ik mooi profiteren van het feit dat Jaspreet daar toch heen ging!
's Avonds gelijk naar de tempel gegaan. Het was een kleine tempel met daarnaast een enorme tent. Je moet je schoenen uitdoen en je hoofd bedekken. Zodoende, daar rondgelopen, en nee, het is niet het soort feest wat wij als Nederlanders verwachten. Wij verwachten muziek, dansen, fris (of een klein laagje alcohol). Dit is zitten aan tafels, praten, eten en nog meer eten, en af en toe naar de tempel gaan om te bidden. Er waren 3 plaatsen waar een heilige de bijbel leest (die van sekh is ruim 4000 pagina's), dit gebeurt 24 uur per dag, 3 dagen lang. Men gaat in de rij staan, om vervolgens voor de heilige een wens te doen. En ja, ook ik heb 2 keer in de rij gestaan. Hupsakee, handen gevouwen voor je borst, ondertussen denken: ' ow ik moet een wens doen, wat voor wens, wat zullen die mensen eigenlijk denken dat ik hier sta, ow ik ben al bijna aan de beurt wens, wens'. Dan het moment van de waarheid, een wens doen, op de knieen, en met je hoofd de grond raken en ondertussen denken: ' deed ik het wel goed? Was ik te langzaam, of te snel? Heb ik mijn wens eigenlijk wel goed "overgebracht"? '
Dit ritueel heb ik dus 2 keer mogen doen, en 2 keer dezelfde wens uitgebracht (dat iedereen in mijn omgeving in goede gezondheid blijft, mag ik dit wel vertellen?).
Zaterdag ben ik lekker weer in mijn eentje de stad gaan ontdekken. De stad met een Nederlandse geschiedenis. Wat een mooie, knusse stad! Eindelijk wat meer karakter en historie. Je kunt van al die ijzeren/metalen glimmende kantoren houden, maar enig karakter zul je er niet in terugvinden.
Op de Dutch square staan verscheidene zalmroze/rode gebouwen, omdat in het verleden de gebouwen op een plein dezelfde kleur moesten hebben als de kerk. En laat die nou net die kleur zijn. (Overigens ook een Nederlands gebouw).
Ook heb ik voor het eerst de zee gezien, de straat van Melaka, een drukke vaarroute. Maar ik heb mijn eerste bewijs dat de zee turqoise is hier!
Halverwege de dag kwam ik dokter vis tegen en hoewel dat in Nederland toch gauw zo'n 50-60 eu was, wilde dokter vis aan mijn voeten knabbelen voor maar 2,50!! En of dokter vis lekker gegeten heeft. Want de insiders weten dat ik een hekel heb als iemand mijn voeten aanraakt, dus ik heb niet zoveel met een pedicure. Maar dokter vis vertrouwde ik! En het was best grappig ook, het waren net allemaal kleine stofzuigertjes!
In totaal heb ik zaterdag wel 10 uur gelopen, omdat ik ook alles nog eens in het donker wilde zien. Nou, ik kan je vertellen, mijn voeten waren redelijk aan het einde van de wereld. Hoewel, ik zou niet naar Santiago kunnen lopen, maar ik het valt me nog alles mee waar mijn teenslippertjes mij brengen!
Zondag rond 11 uur al richting de bus gegaan om voor de hele kudde sekh mensen richting KL te gaan. En dat was ook prima ook. Je kunt de stad gemakkelijk in een dag bezoeken.
Ik ben trouwens weer eens goed verkouden...Eigenlijk mag dat geen verrassing heten, aangezien de helft van de kinderen verkouden zijn en gerust midden in je gezicht hoesten.
Ok, het is een vervelende hoest, maar ik ren niet gelijk naar de dokter. En dat is iets wat ze hier wel gelijk doen. Vandaag ook, een kind kreeg in de loop van de middag koorts (ze was al verkouden, dus wij zeggen: griepje, goed slapen, en uitzieken), eind van de middag gingen ze met haar naar de dokter. Wat krijgt ze? Antibiotica, medicijn voor griep, medicijn voor griep, medicijn voor hoesten.
Ze is 6 jaar!!! Ook dit zal een cultuurverschil zijn...
Nou ik heb jullie weer bijgepraat. Binnenkort zullen er weer spannendere verhalen komen (hoop ik)!
Heel veel liefs!
Ps. voor mijn familie: heel, heel veel plezier met H.vaart en Pink. en voor sommigen al dit weekend! Als jullie weer opgekropt in de voortent zitten, zit ik tussen jullie een borrel te drinken!!
Er is weer een week voorbij, tijd voor een nieuwe update. Nu ik dit schrijf, zit ik toch al zo goed als op de helft!
En dan kun je zeggen, wat gaat de tijd snel. Maar eigenlijk zeggen we dat altijd al! Jeetje weer een maand op, jeetje het is alweer zomer. Dus misschien is het gewoon tijd om te beseffen dat we teveel dingen in te weinig tijd willen doen, en dat daardoor de tijd voor ons gevoel zo snel gaat! Dus, hierij zeg ik: de tijd gaat normaal.
Vrijdagmiddag rond 17.00 zijn Jaspreet en ik op de bus gestapt richting Melaka. Er was dit weekend een heilig feest voor mensen met het sekh geloof. Dus kon ik mooi profiteren van het feit dat Jaspreet daar toch heen ging!
's Avonds gelijk naar de tempel gegaan. Het was een kleine tempel met daarnaast een enorme tent. Je moet je schoenen uitdoen en je hoofd bedekken. Zodoende, daar rondgelopen, en nee, het is niet het soort feest wat wij als Nederlanders verwachten. Wij verwachten muziek, dansen, fris (of een klein laagje alcohol). Dit is zitten aan tafels, praten, eten en nog meer eten, en af en toe naar de tempel gaan om te bidden. Er waren 3 plaatsen waar een heilige de bijbel leest (die van sekh is ruim 4000 pagina's), dit gebeurt 24 uur per dag, 3 dagen lang. Men gaat in de rij staan, om vervolgens voor de heilige een wens te doen. En ja, ook ik heb 2 keer in de rij gestaan. Hupsakee, handen gevouwen voor je borst, ondertussen denken: ' ow ik moet een wens doen, wat voor wens, wat zullen die mensen eigenlijk denken dat ik hier sta, ow ik ben al bijna aan de beurt wens, wens'. Dan het moment van de waarheid, een wens doen, op de knieen, en met je hoofd de grond raken en ondertussen denken: ' deed ik het wel goed? Was ik te langzaam, of te snel? Heb ik mijn wens eigenlijk wel goed "overgebracht"? '
Dit ritueel heb ik dus 2 keer mogen doen, en 2 keer dezelfde wens uitgebracht (dat iedereen in mijn omgeving in goede gezondheid blijft, mag ik dit wel vertellen?).
Zaterdag ben ik lekker weer in mijn eentje de stad gaan ontdekken. De stad met een Nederlandse geschiedenis. Wat een mooie, knusse stad! Eindelijk wat meer karakter en historie. Je kunt van al die ijzeren/metalen glimmende kantoren houden, maar enig karakter zul je er niet in terugvinden.
Op de Dutch square staan verscheidene zalmroze/rode gebouwen, omdat in het verleden de gebouwen op een plein dezelfde kleur moesten hebben als de kerk. En laat die nou net die kleur zijn. (Overigens ook een Nederlands gebouw).
Ook heb ik voor het eerst de zee gezien, de straat van Melaka, een drukke vaarroute. Maar ik heb mijn eerste bewijs dat de zee turqoise is hier!
Halverwege de dag kwam ik dokter vis tegen en hoewel dat in Nederland toch gauw zo'n 50-60 eu was, wilde dokter vis aan mijn voeten knabbelen voor maar 2,50!! En of dokter vis lekker gegeten heeft. Want de insiders weten dat ik een hekel heb als iemand mijn voeten aanraakt, dus ik heb niet zoveel met een pedicure. Maar dokter vis vertrouwde ik! En het was best grappig ook, het waren net allemaal kleine stofzuigertjes!
In totaal heb ik zaterdag wel 10 uur gelopen, omdat ik ook alles nog eens in het donker wilde zien. Nou, ik kan je vertellen, mijn voeten waren redelijk aan het einde van de wereld. Hoewel, ik zou niet naar Santiago kunnen lopen, maar ik het valt me nog alles mee waar mijn teenslippertjes mij brengen!
Zondag rond 11 uur al richting de bus gegaan om voor de hele kudde sekh mensen richting KL te gaan. En dat was ook prima ook. Je kunt de stad gemakkelijk in een dag bezoeken.
Ik ben trouwens weer eens goed verkouden...Eigenlijk mag dat geen verrassing heten, aangezien de helft van de kinderen verkouden zijn en gerust midden in je gezicht hoesten.
Ok, het is een vervelende hoest, maar ik ren niet gelijk naar de dokter. En dat is iets wat ze hier wel gelijk doen. Vandaag ook, een kind kreeg in de loop van de middag koorts (ze was al verkouden, dus wij zeggen: griepje, goed slapen, en uitzieken), eind van de middag gingen ze met haar naar de dokter. Wat krijgt ze? Antibiotica, medicijn voor griep, medicijn voor griep, medicijn voor hoesten.
Ze is 6 jaar!!! Ook dit zal een cultuurverschil zijn...
Nou ik heb jullie weer bijgepraat. Binnenkort zullen er weer spannendere verhalen komen (hoop ik)!
Heel veel liefs!
Ps. voor mijn familie: heel, heel veel plezier met H.vaart en Pink. en voor sommigen al dit weekend! Als jullie weer opgekropt in de voortent zitten, zit ik tussen jullie een borrel te drinken!!
-
25 Mei 2011 - 14:56
Steef:
Linnieee!! Wat heb je weer een leuk verhaal geschreven! Have fun!
Ik stuur je gauw een mailtje!
XX -
25 Mei 2011 - 15:06
Peet:
Jij en je voeten...dit is een wonder!!! ;) hahaha
Op naar het einde van je stage alweer...en dan op pad...leuk!!!
Ik hoop dat je ook onderweg regelmatig de kans krijgt om te schrijven!!
Enne...je foto neem ik wel mee!! Geven we je ook een stoel en een borrel :P
Have fun!!
Dikke knuffels en xxxxx -
25 Mei 2011 - 15:42
Jettie:
hoi. Lin.
Ik heb geschaterd van het lachen, toen je al knielend
"paniekerig" naar een wens zocht. Ik zie dit in gedachten al helemaal voor me, en dan toch nog een superwens kiezen: complimenten, ik hoop dat hij werkt.
Ik wens jou hetzelfde, met wat minder hoesten.
knuffies -
25 Mei 2011 - 18:01
Frans En Gerda:
Prachtige foto's vooral van je voeten!!!
En je kon vervolgens wel 10 uur lopen.
Geweldig die ervaring in de tempel en dan jij op je knieën.... Wat een mooie lieve wens!
We zullen aan je denken, als we bij elkaar op de camping zitten en op je proosten!
Veel liefs voor jou. -
25 Mei 2011 - 21:36
Nadia:
He lieve Lin,
nu pas reactie uit Hoorn, schaam me diep! We waren nog niet "aangesloten" op je site, maar ben inmiddels helemaal bijgelezen. En idd, hoe cliche, maar wat schrijf je leuk! Ik ervaar de humor, terwijl ik met een wijntje achter de computer zit en geniet van al je verhalen! Je weet je ervaringen goed over te brengen en omdat ik nu alles achter elkaar kon lezen en niet hoefde te wachten op je volgende blog, las dat lekker weg. Ben nu al erg nieuwschierig naar volgende week! Overigens deel ik je mening dat men van je voeten af moet blijven, daar hou ik ook niet zo van. dapper dus dat dr. vis er wel aan mocht zitten! Moet misschien toch ook nog eens naar Maleisie....
Nou lief nichie, aankomend weekend zullen we een borrel op je drinken tijdens de voorpret voor He en Pi!
Hele dikke knuffels, ook namens mijn mannen natuurlijk! -
28 Mei 2011 - 10:53
Petra Van Kralingen:
gadver,linda,die visjes aan je voeten.Moet er niet aan denken.ben doodsbang voor vissen,ja,echt waar....
ben blij dat het goed met je gaat.
en...al een leuke jongen aan de haak geslagen???
groetjes uit een koud alkmaar -
30 Mei 2011 - 15:50
Riet:
Daar ben ik dan weer. Je hebt even niets van me gehoord omdat ik een midweekje met de bridgedames Brabant onveilig heb gemaakt. Inmiddels weer thuis en heb met belangstelling je volgende reisverhaal gelezen. Wat een belevenissen allemaal. Fijn dat je zo goed op kunt schieten met Jaspreet. Dat is toch een stuk gezelliger, toch!
Overmorgen ga ik naar Dwingeloo voor H en P en hoop dat het weer een gezellige boel gaat worden. Ik zal dus even je verhalen niet kunnen lezen, maar de 14de ben ik weer thuis en haal ik dat wel weer in.
Lief nichtje, nog ruim 4 weken en dan kan ik de verhalen zelf van je horen. Ik heb er nu al zin in. Geniet vooralsnog met volle teugen,
liefs en een dikke knuffel van je tantetje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
